-
Echinacea
Echinacea to nazwa specyfiku farmaceutycznego, po który sięgamy profilaktycznie jesienią i zimą. Preparat ten podnosi odporność organizmu na infekcje bakteryjne i wirusowe. Pozyskiwany jest z liści i korzeni rośliny zwanej u nas jeżówką purpurową (echinacea purpura) lub rotacznicą, albo czesłotem.Pochodzi jeżówka z Ameryki Północnej, znana była już Indianom 500 lat temu. Stosowali ją na ukąszenia węży i owadów, na trudno gojące się rany i wiele chorób, przebiegających z gorączką. Do Europy jeżówka trafiła na początku XX w. jako składnik leków homeopatycznych. Później odkryto, że podnosi odporność organizmu i stała się hitem. Nie udało się dokładnie ustalić, który ze składników jeżówki odpowiedzialny jest za takie działanie. Zawiera ona przede wszystkim polisacharydy oraz fenolokwasy. Stwierdzono też obecność echinakozydu w jeżówce wąskolistnej. Preparaty z jeżówki mają różną postać. Są to soki, syropy, krople, tabletki - zawierające sproszkowane korzenie, liście albo suchy wyciąg.
Jeżówka jest bardzo łatwa w uprawie i może być niebanalną ozdobą ogrodu. Łacińska i polska nazwa jeżówki (echinos to po grecku jeż) doskonale oddaje jej wygląd. Jest to bylina dorastająca do 50 – 150 cm wysokości. Wyhodowano wiele jej odmian o kwiatach w różnych odcieniach różu i fioletu, a także białych. Podłużne płatki otaczają wypukłą kulkę najeżoną czerwonawo-brunatnymi kwiatami rurkowymi jak setkami drobnych igieł. Gdy płatki opadną, pozostają ozdobne „jeżyki”, które po zasuszeniu mogą być elementem suchych bukietów. Kwitnie jeżówka od lipca do października. By przedłużyć jej kwitnienie, należy ścinać przekwitnięte pędy. Rośnie lepiej na glebie żyznej, umiarkowanie wilgotnej. Ładnie wygląda na rabacie posadzona w grupie bądź pojedynczo jako soliter.
Posiadając w ogrodzie jeżówkę purpurową możemy uzyskać z niej sok albo susz, który rozdrobniony dodajemy do herbaty. Taką herbatkę można dodatkowo osłodzić miodem i mamy smaczny napój zdrowotny, nieodzowny przy leczeniu kataru, grypy itp.
Z jeżówki można też zrobić nalewkę. 100 g zmielonego suszu z liści zalewamy 500 ml wódki z dodatkiem spirytusu. Starannie zakręcamy słój. Trzymamy dwa tygodnie, co jakiś czas potrząsając dla lepszego wymieszania składników. Po tym czasie zlewamy i stosujemy jak wszystkie nalewki.
Trzeba jednak dodać, że w stosowaniu preparatów z jeżówki należy zachować ostrożność. Nie można ich stosować w chorobach autoimmunologicznych, podczas ciąży oraz w połączeniu z niektórymi lekami. Powrót... »