-
Historia rabaty
Trudno ustalić początki naszej popularnej rabatki. Prawdopodobnie jej skromne poprzedniczki to rzymskie perystyle i klasztorne wirydarze. Mało kto również uświadamia sobie, że rabata to wyraz pochodzenia niemieckoholenderskiego (niem. Rabatte, hol. rabat). W XIX w. przed najskromniejszymi nawet wiejskimi chałupami sadzono kwiatki na prostokątnych rabatkach.Współczesne rabaty to już oryginalne ogrodowe kompozycje, które maja pełnić rolę czegoś na kształt biżuterii na zielonym dywanie trawnika. Możemy je tworzyć dzięki olbrzymiemu bogactwu roślin, których wciąż przybywa. Pojawiają się bowiem gatunki z Azji i obu Ameryk. Na wygląd rabaty ma wpływ aktualna moda, gust ogrodnika i jego profesjonalizm. Współczesna rabata to zatem zabawa formą i barwą. W jej tworzeniu nie ma żadnych niewzruszonych reguł. O sukcesie decyduje głównie dobór gatunków odpowiedni do gleby, wilgotności i nasłonecznienia. Idealna rabata w stylu angielskim powstała dzieki ruchowi ARTS and CRAFTS, który zrodził się w Anglii w drugiej poł. XIX w. Rośliny rosną na niej w układzie amfiteatralnym (z tyłu wyższe, np. bluszcze, pnące róże) z przodu niższe. Wkomponowane w rabatę krzewy o naturalnych pokrojach sprawiają wrażenie, że kompozycja nie jest dziełem rąk ludzkich, lecz przyrody. Obok znanych rabat rustykalnych pojawiły się nowsze, eleganckie rabaty utrzymane w jednej tonacji kolorystycznej, a więc np. w biało-srebrzystej scenerii prym wiodą zawilce japońskie o śnieżnych płatkach i srebrzyste trzcinniki skontrastowane z ciemnymi łodygami wilczomleczy. Kontrastowe zestawienia barw zagościły na rabatach w czasach wiktoriańskich, wróciły w latach 20. i 30. XX wieku. Współczesne kontrastowe rabaty łączą nie więcej niż dwa, trzy gatunki, tak aby zamysł kompozycyjny był widoczny. Np. rzędy czerwonych tulipanów i niebieskich niezapominajek. Współczesne rabaty komponowane są z wielka dowolnością, np. warzywa znajdują się obok róż! Szlachetne gatunki łączy się z dziko rosnącymi!
Powrót... »