-
Kielichowiec wonny i robinia pienna
W poszukiwaniu oryginalnych roślin zaglądam często do ogrodów sąsiadów, znajomych, a nawet wpraszam się do obcych. Uwielbiam słuchać, jak z pasją opowiadają o tworzeniu swoich zielonych zakątków, o roślinach i ich historii. Tak trafiłam do pani Joli, właścicielki niewielkiej działki. Pani Jola ze znawstwem mówi o swoich roślinach, które bardzo starannie dobiera i może się pochwalić posiadaniem kilku niebanalnych okazów.
Jednym z nich jest kielichowiec wonny potocznie zwany „krzewem truskawkowym”. Po łacinie Calycanthus, czyli calyx - kielich, anthus - kwiat. Kielichowiec jest rozłożystym krzewem z powyginanymi gałęziami, osiąga wysokość 2,5 m, pochodzi z południowych stanów Ameryki. Ma skromne wymagania glebowe. Młode krzewy mogą przemarzać. W Polsce można go zobaczyć w niektórych ogrodach botanicznych lub , tak jak w tym przypadku, w ogrodach kolekcjonerów. Krzew wart jest upowszechnienia, ponieważ może być atrakcyjną ozdobą ogrodu. Jego kwiaty przypominają małe kwiaty magnolii, są w kolorze brunatnoczerwonym, pachną truskawkami. Choć wg niektórych ich zapach przypomina bardziej zapach dojrzałych jabłek, banana, ananasa a nawet wina. Pachną zresztą nie tylko kwiaty, ale również kora, korzeń i liście. Kielichowiec rozpoczyna kwitnienie w maju i można je przedłużać, usuwając sukcesywnie kwiaty, które już zwiędły. Trzeba jednak pamiętać, że to krzew trujący. Liście zawierają kwas pruski, a nasiona – kalikantynę.
Druga z tych roślin to robinia pienna - szczeciniasta, „Macrophylla”. To drzewko można już częściej spotkać w naszych ogrodach i to właśnie w tej piennej postaci.
Jego ojczyzną są też Stany Zjednoczone. Jest to przepiękna roślina o efektownych różowych kwiatostanach. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Różowe grona zwieszają się tak jak kwiaty akacji. Młode pędy i kwiatostany pokryte są włoskami o czerwonobrunatnym zabarwieniu. Strąki powstałe po przekwitnięciu mają wielkość około 8 cm. Wymagania glebowe ma niewielkie, ale należy wybrać dla tego drzewka, osiągającego około 2 m wysokości, stanowisko zaciszne i słoneczne. Zaciszne dlatego, że ma dość kruche pędy, które mogą być wyłamywane przez wiatr. Jest też mało odporne na mróz. Jednak w południowo-zachodniej Polsce można zaryzykować i posadzić ten krzew dla jego pięknych kwiatów.
Powrót... »