-
Lobelia
Lobelia, której nazwa pochodzi od nazwiska flamandzkiego botanika Mathiasa de Lobel, i która świetnie nadaje się do skrzynek i wiszących pojemników, kojarzy nam się przede wszystkim z kolorem niebieskim bądź niebieskofioletowym. Innych kwiatów w takim kolorze jest niewiele, nic więc dziwnego, że łączymy ją w różnych grupach kolorystycznych. Efektownie wygląda posadzona w grupach na rabacie lub jako roślina obwódkowa.Lobelia pochodzi z krajów o subtropikalnym klimacie i tam jest byliną. U nas jest roślinką jednoroczną, ale ma ważną zaletę - kwitnie od czerwca do zimy. Gatunków lobelii jest mnóstwo. Różnią się wysokością, kolorem kwiatów, pokrojem. Najczęściej sadzimy lobelię przylądkową (Lobelia erinus). To niska roślinka o wysokości od 10 - 20 cm. Listeczki ma drobne, kwiaty osadzone są na szypułkach w kątach liści, zwykle niebieskie lub fioletowoniebieskie. Mogą też być odmiany o kwiatach białych, różowych. Ostatnio bardzo modne stały się lobelie o przewieszających się pędach, które polecane są do skrzynek balkonowych.
Rozmnażamy lobelie z nasion, ale wyhodowanie sadzonek tych maleńkich roślinek jest dość kłopotliwe. W maju, gdy nastaje pora wysadzania ich do gruntu, handel oferuje nam mnóstwo tych pięknych kwiatków.
Istnieją też wyższe odmiany lobelii. Np. Lobelia okazała (Lobelia x speciosa) dorasta do wysokości ok. 70 cm i tworzy wyprostowane pędy. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Kwiaty są czerwone, różowe bądź fioletowe. Może zimować, wytrzymuje temperatury do kilkunastu stopni poniżej zera. Wymaga więc okrycia na zimę. Odporna na mróz jest lobelia szkarłatna (Lobelia cardinalis). Też wysoka (do 90 cm). Kwitnie od lipca do września. Kwiaty mocno czerwone zebrane są w wąskie, groniaste kwiatostany. Przebarwione na czerwono są też jej liście i łodygi. Daje to oryginalny efekt np. na tle zieleni. Polecana jest do ogrodów nadwodnych, ponieważ ma duże wymagania wilgotnościowe.
Wyjątkowo atrakcyjnym gatunkiem jest „Diabelski tytoń” (Lobelia tupa). Pochodzi z Chile, a nazwę zawdzięcza liściom, które są suszone i palone przez tamtejszych Indian. Osiąga ponad metr wysokości, ma kępiasty pokrój, kwiaty ceglastoczerwone w kształcie trąbki, zebrane w wyprostowane grona o długości kilkudziesięciu cm. Dekoracyjne są również liście – duże, omszone, o szarozielonej barwie. U nas niestety przemarza. Wytrzymuje temperatury najwyżej do minus 10 st. Można ją rozmnażać również z nasion, ale u nas rozmnażana jest zwykle generatywnie.
Te wyższe gatunki są u nas rzadziej uprawiane, największą popularnością cieszy się lobelia przylądkowa i ze względu na kolor, i długość kwitnienia, i atrakcyjny wygląd, gdy posadzimy ją w grupie. Tworzy wtedy ładne, kolorowe płaszczyzny. Powrót... »