-
Michałki
Gdy jesień wyroki śmierci
Zaczyna roznosić po działkach,
Nie robi to tylko żadnego wrażenia
Na psychicznie odpornych michałkach.
Patrzcie!
Na inne kwiaty strach przeokropny padł,
większość z rodziny astrów
Już poszła na tamten świat,
Skończyły się piwonie,
W agonii są gladiole,
Cynie dogorywają w wazonie gdzieś na stole.
Jedynie wśród michałków
Nie widać cienia drżenia,
Michałki się po prostu
Szykują do kwitnienia.
My dusze pogrążamy
W melancholijnej zadumie,
A one kwitną niebiesko
W gęstym niebieskim tłumie,
Gdyż pojedynczo michałek
Zakwitnąć nie umie. (...)
Ludwik Jerzy Kern
Michałki albo w innych rejonach kraju Marcinki to swojskie nazwy astrów, które zakwitają wtedy, gdy ogrody prawie pustoszeją. Na tle opadłych liści pojawiają się dość wysokie kępy drobnych kwiatków, niebieskich, niebieskofioletowych, różowych. Lato ma swoje piękności, gwiazdami jesieni są właśnie astry , których nazwa pochodzi od starogreckiego słowa aster, co znaczy gwiazda. Nawiązuje ona do gwiaździstego kształtu koszyczka kwiatowego.
W ogrodach spotykamy odmiany pochodzące od trzech północnoamerykańskich gatunków astra krzaczastego, astra nowobelgijskiego i nowoangielskiego . Odmiany astra krzaczastego dorastają najwyżej do 40 cm. Dzięki podziemnym rozłogom rozrastają się bardzo szybko, tworząc zwarte łany. Kwiaty mają barwę niebieskofioletową, białą, niebieskoróżową. Wyższe są astry nowobelgijskie, bo dorastają nawet do 160 cm. Również one rozrastają się dzięki rozłogom. Kwiaty mają pojedyncze lub pełne w kolorystyce podobnej do poprzednich. Kwitną od września do późnej jesieni.
Astry nowoangielskie najłatwiej rozpoznać, ponieważ cała roślina pokryta jest krótkimi włoskami. Liście i pędy są szorstkie w dotyku. Nie rozrastają się przy tym tak bardzo jak inne odmiany. Tworzą zwarte kępy silnych, sztywnych pędów z mocno rozgałęzionymi wiechami kwiatów. Większość z nich osiąga wysokość do 1 m. Występują w barwach łososioworóżowej, ciemnoróżowej, czerwonej, niebieskofioletowej. Nie nadają się na kwiaty cięte, ponieważ ich koszyczki kwiatowe zamykają się wieczorem i podczas deszczu, a także po ścięciu. Wszystkie astry bylinowe są w zasadzie łatwe w pielęgnacji. Często jednak atakują je choroby grzybowe. Dlatego najlepiej jest sadzić je pojedynczo lub w niewielkich grupach.
Warto wiedzieć, że te kwitnące jesienią astry bylinowe niewiele maja wspólnego z bardzo lubianymi i powszechnie uprawianymi astrami chińskimi. Astry chińskie to rośliny jednoroczne. Różnią się od astrów bylinowych wielkością kwiatów i żywszymi ich barwami. Istnieje około tysiąca odmian tych kwiatów. Najbardziej popularne są peoniowe, igiełkowe, chryzantemowe, pomponowe, pojedyncze. Kwitną od lipca do września. Są prawdziwą ozdobą rabat, również w skrzynkach balkonowych wyglądają efektownie. Jednoroczne astry lubią ziemię żyzną, próchniczną i wilgotną. Nasiona kiełkują w temperaturze 16-20 st. Na miejsca stałe wysadzamy je dopiero w maju. Powrót... »