-
Żurawina
Żurawina jest zimozieloną płożącą się krzewinką osiągającą wysokość 20 cm. W stanie dzikim występuje w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Kwitnie w czerwcu, a kuliste owoce dojrzewają jesienią. Dla tych owoców zaczęliśmy ją uprawiać w ogrodach, ponieważ ich walory znano już dawno temu. Indianie np. wykorzystywali żurawinę do leczenia ran po zatrutych strzałach, do konserwowania żywności, a nawet jako środek na obniżenie gorączki. Dzisiaj wiemy, że owoce żurawiny są bogate w potas, wapń, fosfor, magnez, siarkę i chlor. Zawierają też żelazo, mangan, miedź i jod oraz witaminy A i C, B1, kwas nikotynowy i pantotenowy. Nic więc dziwnego, że leczy wiele schorzeń, a przy tym jest ona smakowitym dodatkiem do potraw, a w ogrodzie oryginalną ozdobą.Jedzenie żurawiny najbardziej popularne jest w Stanach Zjednoczonych, ponieważ rośnie tam żurawina wielkoowocowa. W odróżnieniu od europejskich gatunków ma wzniesione, krótkie pędy, co ułatwia zbiór owoców. Uprawiana jest więc na skalę masowa.
Jakiś czas temu pojawiła się i u nas. W krótkim czasie zgromadzono ponad 30 jej odmian. Możemy je bez specjalnego trudu uprawiać w naszych ogrodach.
Powinna rosnąć w nasłonecznionym miejscu i w kwaśnej glebie. Latem wymaga częstego podlewania. Zimą nadmiar wody jej nie przeszkadza. Rozmnaża się łatwo z sadzonek pędowych, dlatego w krótkim czasie nasza plantacja szybko się powiększy. Najłatwiej zacząć jej uprawę w wypełnionym kwaśnym torfem dość dużym pojemniku plastikowym bądź z innego tworzywa. Corocznie uzupełniać świeżym torfem i odrobiną nawozu do żurawiny. Po trzech, czterech latach nasze zbiory będą imponujące.
W moim ogrodzie rośnie w takim właśnie pojemniku, ale też jako roślina okrywowa wokół krzewów borówki amerykańskiej.